13 Sins (2014)
Cijfer: 7
Plot
Elliot Brindle is een nietsnut. Zijn vriendin is zwanger en ze gaan trouwen. Maar Elliot verliest zijn baan, heeft schulden en kan financieel niet meer voor zijn autistische broer zorgen. Op het hoogtepunt van zijn ellende lijkt de uitweg te komen. Hij wordt gebeld door een onbekende die vertelt dat hij mee kan doen aan een spel. Als hij 13 opdrachten vervult, wint hij een fortuin. De eerste vraag is eenvoudig: sla een vlieg dood en win 1000 Dollar. De opdrachten worden echter extremer en voor hij het beseft zit Elliot vast in het spel.
Recensie: hoever ga je voor geld?
Het begin van 13 Sins grijpt je gelijk aan. Je belandt midden in een gewone situatie en plotseling gebeuren er ongewone dingen. Als kijker is je aandacht getrokken en vraag je je gelijk af wat er aan de hand is. Het plot van 13 Sins wekt ook je interesse. Het idee is niet volledig origineel. Een onbekende stem die spelletjes speelt met de hoofdrolspelers is al vaker gebruikt in films. (Scream - 1996, Saw - 2004) Maar het blijft een pakkend gegeven: je slaat een vlieg dood en je wint 1000 dollar. Daarna krijg je de kans om nog 12 opdrachten uit te voeren en je zal een fortuin ontvangen. Dat klinkt te mooi om waar te zijn. Als filmliefhebber kun je natuurlijk al op je klompen aanvoelen dat de volgende 12 opdrachten niet zo eenvoudig zullen zijn.
Toch blijft de film intrigeren. Er worden namelijk vragen opgeworpen die de kijker tot nadenken stemmen: hoever ben je zelf bereid te gaan voor geld? Hoe verslavend is een spel dat zoveel spanning oplevert? Ook wordt Elliot Brindle verteld dat als hij alle vragen beantwoord heeft, de gevolgen van zijn daden worden uitgewist. Dus de vraag werpt zich ook op: wat als je alles kunt doen, zonder dat het gevolgen heeft? Wat zou je allemaal doen? Deze vragen zorgen ervoor dat je je kunt identificeren met de hoofdpersoon en dat je meegezogen wordt in het verhaal.
Wat verder helpt in de beleving van de film, is dat de opdrachten persoonlijk blijken te zijn. De bedragen die hij wint zijn precies gelijk aan de schulden die hij heeft. Daarbij moet Elliot opdrachten vervullen waar hij zelf moeite mee heeft. Hij blijkt er een kick uit te halen omdat hij dingen durft te doen die hij eerst niet voor mogelijk had gehouden. Er wordt echter niet duidelijk hoe het komt dat de stem zoveel weet van Elliot.
Toch een gemiste kans
Helaas worden de mogelijkheden van de film niet volledig benut. Dat heeft meerdere redenen: ten eerste blijven de persoonlijke verwikkelingen van de hoofdpersonen een beetje op de oppervlakte. Elliot zit in de schulden. Maar hoe is dat zo gekomen? Waarom is hij zo een passief persoon geworden? We zien ook weinig van de band met zijn autistische broer en zijn dominante vader. Zijn onderdanige rol in de relatie met zijn aankomende vrouw Shelby is een feit, maar we zien er weinig van terug in de film. Het wordt allemaal niet echt uitgediept. Als we meer over de karakters hadden geweten, zou je ook meer met ze kunnen meeleven.
Ten tweede is het einde ook niet erg bevredigend. Het past niet echt in de lijn die de film aanhoudt. Gelukkig staat er op de Blu Ray versie ook een alternatief einde.
Ten derde hadden de makers wel wat creatiever mogen zijn met de opdrachten; bijvoorbeeld: plassen in een vaas, terwijl je de internationale zingt, getuigt niet echt van een creatief brein. Wanneer je als kijker je verbeelding er op los laat, kun je echt wel met betere ideeën komen.
Daarbij is het plot ideaal voor een zware horrorfilm in de stijl van Saw. Alhoewel de opdrachten steeds meer morbide worden, blijft het allemaal een beetje mat. De film is een remake van de Thaise film 13. Alhoewel ik deze film nog niet heb gezien, kan ik mij voorstellen dat het origineel harder is.
Karakters van bordkarton
Acteur Mark Webber speelt een goede rol als Elliot Brindle. De regisseur heeft ter voorbereiding veel nazoekwerk gedaan naar de invloed van verslaving op een mens. Het resultaat zie je terug in de film. Webber laat goed zien hoe hij meer en meer verslaafd raakt aan zowel de spanning van het spel als aan de nieuwe persoonlijkheid die hij krijgt doordat hij meer opdrachten volbrengt. We zien hem gedurende de film veranderen, net zoals verslaving iemands persoonlijkheid kan veranderen. Het obsessieve gedrag op het moment dat de telefoon gaat, geeft Webber ook mooi weer.
De overige karakters vallen niet op. Er zijn, zowel positief als negatief, geen uitschieters. Je wordt niet afgeleid door slecht acteerwerk, maar het maakt ook geen diepe indruk. Helaas krijgen de acteurs ook niet echt de kans om hun personage uit te diepen. Het zijn allemaal karakters van bordkarton. Actrice Rutina Wesley (bekend van haar rol als Terra in de vampier-serie True Blood) speelt leuk als vrouw die niet op haar mondje is gevallen en thuis de broek aan heeft, maar krijgt te weinig screen-time om een rol van betekenis te spelen.
Conclusie
Soms is het idee van een film al genoeg om hem een voldoende op te leveren. Dat is het geval met 13 Sins. Het plot van 13 Sins wekt gelijk je aandacht. Omdat de film extreme situaties laat zien in een alledaagse omgeving kun je je goed inleven in de protagonisten. Ook kun je je zelf gedurende de film continue afvragen: hoe zou ik reageren in deze situatie? Wat als ik deelnemer zou worden aan dit spel? Mede daarom is deze film absoluut het kijken waard.
Helaas blijven veel mogelijkheden van dit boeiende plot onbenut. Een oplossing was geweest om de film gewoon drie kwartier langer te maken. Anderhalf uur is kort voor een film en met dit idee had je met gemak meer dan twee uur kunnen vullen. Ook zouden de karakters dan dieper uitgewerkt kunnen worden. Toch is 13 Sins goede film met fris acteerwerk en genoeg spanning en humor. Dus toch een 7 van ons.