Plot
Politieagenten Schmidt en Jenko gaan weer undercover. Dit keer worden zij naar een Universiteit gestuurd om te voorkomen dat er illegale drugs worden verspreid. Opnieuw belanden zij in gevaarlijke situaties.     

Recensie: Flauwe humor met veel herhaling
Na het succes van 21 Jumpstreet was het wachten op een vervolgfilm. Channing Tatum en Jonah Hill komen opnieuw als rechercheurs terug . In principe een leuk idee, maar helaas valt de film tegen. Regisseurs Phil Lord en Christopher Miller slaan de plank volledig mis met deze sequel en kiezen voor de makkelijke weg. In plaats van een verrassende nieuwe film, wordt het hele riedeltje van deel 1 precies over gedaan en valt er weinig nieuws te beleven.

Déjà Vu
Originaliteit is ver te zoeken in de film. Het plot is rechtstreeks gekopieerd uit 21 Jumpstreet.  Ook hier zien we politieagenten Jenko en Schmidt undercover om de  verspreiding van illegale drugs tegen te gaan. Het enige verschil is dat het verhaal zich nu afspeelt op een Universiteit in plaats van op een High School. De grote grap in de film is dan ook dat alles hetzelfde wordt gedaan als in deel 1. Maar zoals er wordt gezegd  nu met een groter budget. De verwijzingen naar deel 1, zorgen ervoor dat je als kijker een déjà vu gevoel krijgt en dit is niet positief. Je verwacht als kijker iets nieuws en niet een kopie van deel 1. Voor mij hadden regisseurs Phil Lord en Christopher Miller meer hun best kunnen doen om met iets vernieuwends te komen. Nu is het verhaal niet meer dan een slap aftreksel van deel 1.

Slechte humor
In 21 Jumpstreet waren de grappen nog oorspronkelijk. In het vervolg zien we veel van hetzelfde en wordt het eerder afgezaagd dan leuk. De meeste grappen in de film zijn ook erg langdradig, waardoor je je aandacht kwijtraakt.  De grappen over het fysieke verschil tussen de twee hoofdpersonages kennen we nu wel uit deel 1 en zijn  niet meer interessant. Dit wil niet zeggen dat er niets grappig aan de film is. Zo nu en dan komen er momentjes voorbij, waar je om kunt lachen.  Zoals het gedicht dat Schmidt voordraagt aan het begin van de film en als Captain Dickson erachter komt dat Schmidt met zijn dochter seks heeft gehad. Helaas is de echte humor binnen de film ver te zoeken. 

Actie
In de film zijn er ook weer talloze achtervolgingsscènes en is er volop actie aanwezig.  Ook dit is niet heel bijzonder. De scène waarin Schmidt en Jenko rijden in een karretje (in de vorm van een helm)  is niet heel bijzonder. Dit hebben we vaker gezien binnen Hollywood. Ongewone voertuigen worden regelmatig gebruikt in achtervolgingsscènes. De actie zorgt wel voor een fijne afwisseling. Het zorgt ervoor dat je niet in slaap valt, waar je erg toe geneigd bent aangezien de film vooral uit herhaling bestaat. 

Chemie
Channing Tatum en  Jonah Hill spelen in deze buddy-cop film redelijk. Maar dat is niet zo moeilijk, want ze doen precies hetzelfde als wat ze in de voorgaande film hebben gedaan. Echt veel verrassends aan hun acteerwerk is er niet. Beide acteurs kunnen acteren en hebben kwaliteit, maar echt een uitdaging is 22 Jumpstreet niet voor ze. Het enige positieve punt hierbij is dat de twee goed op elkaar ingespeeld zijn en de chemie tussen beide personages voelbaar is.  

Conclusie
De film is geen aanrader. De makers hebben gekozen voor de makkelijke weg en dat is jammer. Voor de doelgroep is 22 Jumpstreet net zo'n succes als deel 1. Voor mij werkt deze formule echter niet en is er te veel herhaling. Daarom geven wij de film een vijf.