Plot
Martin is suïcidaal en staat op oudejaarsavond op een dak van een warenhuis in London met het doel om naar beneden te springen. Hij was een bekende tv-presentator, verdiende veel geld en had een gezin. Als gevolg van één slippertje met een jonge vrouw, die achteraf 15 jaar bleek te zijn, stort zijn hele leven in. Hij staat nu landelijk bekend als ‘de viezerik’ en wil niet meer leven. Op het dak komt hij nog drie mensen tegen die, om verschillende redenen, ook naar beneden willen springen. Samen maken ze een afspraak om tot Valentijnsdag geen einde aan hun leven te maken.

 

Recensie: Luchtige film over zelfmoord
A Long Way Down is een boekverfilming van de gelijknamige roman van schrijver Nick Hornby. Deze drama-komedie met hoofdrollen voor Pierce Brosnan en Toni Collette is een prettige film, ondanks de heftige onderwerpen. Het hoofdthema van de film is zelfmoord, maar ook andere thema’s komen langs: de moeizame band tussen dochter en vader, het leven met een gehandicapte zoon en de keerzijde van beroemd zijn. Toch weet de Franse regisseur Pascal Chaumeil de toon luchtig te houden. En waar het drama toch de kop opsteekt, schiet de film niet door naar een tranentrekker. Er zitten genoeg grappen in om de film een komedie te maken, maar de kijker ligt niet dubbel van het lachen. Dat is in deze film een pluspunt.

 

De vier hoofdrollen
Naast Pierce Brosnan en Toni Collette zijn er hoofdrollen voor Imogen Poots en Aaron Paul. De laatstgenoemde acteur is vooral bekend van zijn rol als compagnon van Walter White in de hit serie Breaking Bad. Daar wist de acteur al 5 seizoenen te overtuigen als Jesse, een jong drugsdealertje met een menselijke kant. In deze film speelt hij ook sterk als JJ die nergens in lijkt te slagen en niet weet wie hij is.

 

Pierce Brosnan kennen we natuurlijk van zijn rollen als James Bond en in de rampenfilm Dante’s Peak. Brosnan is geen hoogstaand acteur, maar hij weet met zijn charme en acteertalent de (vooral vrouwelijke) kijker altijd voor zich te winnen. Zelfs in deze film als verwende tv-presentator die seks heeft gehad met een 15-jarig meisje weet hij toch een charismatisch karakter neer te zetten aan wie je geen hekel hebt.

 

Toni Collette is een zeer goede actrice die bekend is van films als The Sixth Sense (1999) en Little Miss Sunshine (2006). Ook in deze films speelt zij weer een rol waar zij goed in is: Een onzekere, depressieve moeder die naar liefde verlangt.

 

Positieve uitschieter in deze film is echter actrice Imogen Poots (That Awkward Moment – 2014, Need for Speed – 2014) Dit jaar kwamen er vier films van haar uit en in allen speelt zij frisse, grappige, mooie personages. Ook in A Long Way Down speelt zij als Jess een jongedame die niets serieus neemt, maar vol verdriet blijkt te zitten. Zij is degene die de rest van de cast wegspeelt met haar grapjes en vrolijkheid, maar ook als zij haar verdriet kan tonen weet zij te ontroeren. Zij kan toegevoegd worden aan het lijstje van jonge acteurs die een frisse wind door de filmwereld laten waaien en het de gevestigde orde moeilijk kunnen gaan maken.

 

Conclusie
A Long Way Down is een luchtige drama-komedie die onderhoudend is, de kijker aan het lachen maakt en ook weet te ontroeren. Geen meesterwerk, maar een goed verhaal dat netjes is overgebracht op het witte doek. De personages hebben zware, uiteenlopende problemen en ieder gaat er op zijn eigen manier mee om. Toch hebben ze allemaal iets gemeen: zij zien het leven niet meer zitten. De manier van vertellen is helder en geeft de personages steeds meer diepgang. Ieder van de vier hoofdpersonages komt aan het woord aan de film, door middel van een voice-over. Hierdoor komen wij meer over hen te weten en horen we hun kant van het verhaal.

De film heeft ook een heldere boodschap, die je niet word opgedrongen: Zelfmoord is de enige daad in je leven die niet terug te draaien is. Hoe je je leven ook denkt verprutst te hebben, er is altijd weer een weg omhoog.

Na de film blijf je als kijker met een tevreden gevoel achter. Het helpt je weer even over je eigen fouten na te denken en dat er altijd een manier is om het weer goed te maken. Een aanrader voor een donkere winteravond. Daarom een 7 van ons voor deze film.