Plot

Voormalig marinier Jake Sully is verlamd geraakt en ziet het leven niet meer zitten. Hij voelt zichzelf niet meer nuttig, maar als zijn broer overlijdt komt er een wending in zijn leven. Hij mag in plaats van zijn broer naar de maan Pandora bij de planeet Polyphemus. Hier proberen de mensen contact te krijgen met de inheemse bevolking, de Na’vi. Deze wezens zijn 3 meter groot, leven zeer dicht bij de natuur en hebben een rijke cultuur. Door middel van ‘avatars’, genetische tussenvormen tussen mensen en de buitenaardse beschaving, proberen zij dit contact tot stand te brengen. Jake Sully mag de Avatar van zijn broer ‘besturen’, omdat zijn DNA hetzelfde is. De mensen blijken echter niet alleen met zuivere intenties op de maan.

 

Recensie: Een digitaal sprookje

In het begin van de film zien wij Jake Sully een bar uitgegooid worden. Verlamd en depressief voelt hij zich volledig nutteloos geworden. In sneltreinvaart word een beeld geschetst van het ellendige leven van Jake en vervolgens verliest hij ook nog zijn broer. Voor we er ook maar iets bij kunnen voelen word Jake al ingevroren, naar de maan Pandora geschoten en stapt hij in een Avatar. Maar dat we weinig voelen bij de ellende van Jake Sully, maakt niet veel uit. Zelf blijkt hij er ook verbazend snel overheen. Binnen het half uur danst hij door het oerwoud van Pandora, vecht hij met buitenaardse beesten en ontmoet hij Neytiri, een prachtige vrouwelijke Na’vi. Dit maakt Jake Sully voor mij niet echt een geloofwaardig personage. Maar het punt is duidelijk: Dit opstapje was enkel nodig om iets van diepgang in de hoofdpersoon te kunnen meegeven.

 

Hoofdrol

De film gaat natuurlijk vooral om de prachtige animatie en die is dan ook adembenemend. We kunnen dan ook niet echt spreken van menselijke hoofdpersonen. De acteurs spelen slechts een bijrol tegenover de hoofdrolspeler, de animatie. Het acteerwerk is dan ook niet geweldig, daar moet de film het niet van hebben. Siqourny Weaver (vooral bekend van de Alien-films) overtuigd ook niet echt. De twee bad guys in de film brengen nog het meeste vermaak. Giovanni Ribisi (als narcistische zakenman die alleen maar aan geld denkt) en Stephen Lang (als gestoorde militair met enorm litteken) spelen lekker over the top.

 

Pocahontas

Het verhaal is onderhoudend, maar niet bijzonder origineel. Zelf maakten we al snel de vergelijking met Pocahontas (Stoere westerse blanke man valt voor inheemse schoonheid). Vooral de scène onder de boom komt ons wel hèèl bekend voor. De Na’vi cultuur is wel geslaagd in de film en word goed uitgewerkt. Hun relatie met de natuur is belangrijk onderdeel van de film en is bijzonder. De massale aanval van de mensen op de Na’vi duurt lang en vind ik afbreuk aan de film doen.

 

Revolutionair

Regisseur James Cameron staat erom bekend dat hij met zijn films de grenzen van wat technisch mogelijk is op zoekt. Zowel films als Terminator, Titanic en ook Avatar waren revolutionair op technisch gebied. Een verdere overeenkomst tussen deze films is het enorme budget. Voor Avatar was het startbudget 195.000.000 miljoen dollar. Maar daar is ruim overheen gegaan. Maar elke dollar is goed besteed geweest. De Motion Capture techniek en het gebruik van virtuele camera’s zijn twee van de gebruikte technieken en door Cameron verder geperfectioneerd.

 

Conclusie

Voor het acteerwerk en het verhaal hoef je deze film niet echt te kijken. Vermakelijk, maar niet bijzonder. Waarom je deze film moet hebben gezien is vanwege de revolutionaire animatie. Alhoewel je in het begin nog moeite hebt met de toch wat emotie-arme uitdrukking van de avatars, word je gaandeweg meegesleept in het verhaal en na een uur leef je enthousiast mee met de geanimeerde hoofdpersonen en hun passie, liefde en verdriet. Vooral de flora en fauna op de planeet is adembenemend vormgegeven en de beelden zijn prachtig. Deel 2 en 3 zijn in ontwikkeling. Ze zouden dit jaar uitkomen, maar zijn uitgesteld naar 2016, omdat James Cameron de lat nog even hoger legde. We zijn benieuwd. Deze film krijgt van ons in ieder geval een 8.0