Plot
Diana Prazak is een Australische bokser. We volgen haar tijdens de voorbereiding voor het wereldkampioenschap in Zweden. Als klap op de vuurpijl zien we het gevecht. Helaas verloopt dit gevecht anders dan verwacht en een bittere nasmaak volgt.

Recensie: Verslagenheid in de Ring
Boksen is een populaire sport. In Nederland beoefenen ruim 800 mannen en vrouwen de sport in wedstrijdverband. Marieke Niestadt, filmmaakster, heeft weinig met boksen, maar besluit na enige twijfel haar filmdebuut te maken over de Australische bokser Diana Prazak. De trainster van Prazak is niemand minder dan wereldkampioen Lucia Rijker. Niestadt’s film is een ontroerende documentaire geworden met een shockerende omslag die niemand had zien aankomen.

Klein hartje
De eerste keer dat je Diana Prazak ziet, moet je twee keer kijken. Is het nou echt een vrouw of toch een man? Het uiterlijk van Prazak schrikt in het begin af. Een boksersneus, geen make-up en brede schouders. Toch kijk je hier snel doorheen. Voor je er erg in hebt sluit je haar in je hart. Diana is niet op haar mondje gevallen en het komt regelmatig voor dat ze uitvalt tegen Rijker. Ondanks haar grote mond heeft ze wel een klein hartje. Dit komt vooral terug in haar onzekerheid. Diana is obsessief met haar gewicht bezig. Weegt ze te veel of te weinig? Dit maakt haar ontzettend onzeker en dit voel je als kijker. Daarnaast heeft ze een grote angst om te verliezen. Ook dit draagt bij aan haar onzekerheid. Aan de ene kant is Diana een vechter met een enorme wilskracht, maar aan de andere kant is ze een onzeker meisje.
Vertelwijze
Niestadt maakt gebruikt van flashbacks en flashforwards. Tijdens de documentaire zien we delen van het wereldkampioenschap in Zweden door flashforwards. In flashbacks krijgen we een beter beeld van Diana en haar band met trainster Rijker. Deze manier van vertellen wordt veel gebruikt bij documentaires. Toch past deze vertelwijze goed bij het verhaal. Door de beelden van het gevecht te laten zien, blijf je nieuwsgierig. In het begin zie je dat Diana het zwaar heeft, ze lijkt te verliezen, je zit op je puntje van je stoel van spanning. Gaat ze het redden of wordt dit een nederlaag? Het spelen met tijd zorgt ervoor dat niet te veel in één keer wordt verteld, maar dat je geleidelijk aan meer informatie krijgt.

The Underdog
Een bijnaam voor Prazak is “de Stier”. Toch is ze in deze documentaire the underdog. Tot op de laaste minuut van vertrek, is het spannend of de westrijd doorgaat. Zowel Prazak als Rijker worden aan het lijntje gehouden. Als dan het akkoord valt, valt er een enorme opluchting. Maar dan bij aankomst in Zweden is het al gelijk duidelijk dat Prazak aan het korste eind trekt. Alle media aandacht gaat uit naar haar Zweedse tegenstander Frida Wallberg. Als klap op de vuurpijl blijkt Prazak ook nog eens niet op de poster te staan van het evenement. Alles lijkt tegen te zitten, maar niets is minder waar.

Shockerend
Bittersweet is aan het einde shockerend. Zelfs voor de boks liefhebber zal het einde hard aankomen. Zonder er veel over uit te weiden, kunnen er wel oprecht vragen worden gesteld als: Wanneer moet je als documentairemaker stoppen met filmen of is het ethisch wel verantwoord wat ik film? In het voordeel van filmmaakster Niestadt, ze had zelf nooit verwacht dat haar documentaire zo zou eindigen. Na afloop van het evenement heeft ze nog dagen gehuild. Ondanks de heftige omslag, kreeg ze wel de goedkeuring om haar film uit te brengen.

Conclusie
Bittersweet geeft je vooral een kijkje in de wereld van de vrouwelijke bokser. Hoe bereid je je voor op een gevecht en welke angsten je moet overwinnen. Lucia Rijker is een perfecte tegenpool voor Prazak. Haar boeddhistische en rustige houding blijft je bij. De band tussen trainer en vechter is sterk en dat is terug te zien. De film is een prachtig portret met een verschrikkelijk einde. Het enige dat overblijft is verslagenheid in de ring. We geven de film een negen.