Plot

Michel, een vijftigjarige man, is op zoek naar avontuur. Op een dag ziet hij een foto van een kajak en besluit hij om op reis te gaan.

 

Recensie: Kajakken tegen de sleur

 

In Comme un avion volgen we de vijftigjarige Michel die last heeft van een midlifecrisis. Zijn huwelijk is niet meer wat het geweest is en uit zijn baan haalt hij geen voldoening meer. Hij is toe aan iets nieuws. Als hij op een dag een foto van een Kajak ziet, bestelt hij er één en besluit om op avontuur te gaan. Zijn vrouw steunt hem en hij krijgt één week vrij van zijn werk. De wat klungelige Michel gaat zonder enige ervaring op pad. Al dobberend roeit Michel door het prachtige Frankrijk en de rust die de omgeving uitstraalt voel je als kijker. De beelden voelen dromerig aan en samen met Michel ontsnappen we aan de sleur van het dagelijkse leven.

 

Michel roeit vier kilometer en stuit dan op een kleine gemeenschap. Verder dan dit kleine “dorpje” komt hij niet. Hier komt hij tot rust, krijgt een affaire en voelt zichzelf één met de natuur. Waar de film het van moet hebben is vooral de combinatie tussen humor en de dromerige sfeer. De onhandige Michel zorgt voor de komische noot in het verhaal. Als het niet lukt om zijn tentje op te zetten of een keteltje in de brand steekt werkt dit op je lachspieren. De hele film voelt aan als een droom. Dit komt door de weelderige beelden van de natuur, maar ook doordat de dromen van Michel worden vertoond. Deze dromerige sfeer verbeeld de vlucht van Michel aan het dagelijkse leven. Hij waant zichzelf even in een andere wereld, waar zijn huwelijk en zijn baan niet bestaan.

 

De film wordt nooit saai. Dit komt onder andere doordat Michel veel in zichzelf praat. Hierdoor zijn er weinig stiltes te ontdekken in Comme un avion en blijft de film onderhoudend. Een kritiekpuntje is dat er absoluut geen consequenties zijn voor Michel’s gedrag. Hij gaat vreemd en liegt continu, maar aan het einde komt het toch nog allemaal goed. Dit draagt wel weer bij aan de droomwereld waar Michel in leeft.

 

Bruno Podalydès heeft de film geregisseerd en daarnaast acteert hij ook in deze komedie. Hij speelt zelf de onervaren en klunzige Michel. Tot het punt dat hij vreemdgaat leef je met hem mee. Daarna kijk je toch anders naar hem. Hij is tijdens zijn reis echt een levensgenieter en het maakt hem niet uit dat hij thuis een vrouw heeft wachten. Met een dubbel gevoel kijk je naar het tweede gedeelte van de film.

 

Conclusie

Comme un avion is een zomerse komedie. Als je de film niet al te serieus neemt, dan kan je er zeker wel van genieten. De reis van Michel is een dromerige vlucht. Door middel van kajakken vecht hij tegen de sleur. Het verhaal is luchtig en zit vol grappen. Daarom krijgt de film een ruime voldoende, namelijk een zeven.