Plot

Hoofdpersoon Dom Cobb is een ‘extrator’: voor veel geld steelt hij bedrijfsgeheimen uit het onderbewustzijn van mensen. Hij doet dit door hun droomwereld in te gaan. Hij krijgt een enorme opdracht om een idee in de geest van de zoon van een groot zakenman te planten. In eerste instantie weigert hij, vanwege de risico’s. Maar als de opdrachtgever hem met zijn kinderen blijkt te kunnen herenigen, neemt hij de opdracht toch aan.

 

Recensie: Spelen met dromen

Nadat regisseur Christopher Nolan een succes had weten te maken van de drieDark Night – films, kreeg hij een cadeautje van Warner Bros. De vrije hand om zijn idee van Inception als film uit te brengen, met bijbehorend enorm budget. Het is dan ook een prachtig idee voor een film: de mogelijkheid om iemands droomwereld binnen te dringen en zijn manier van denken te veranderen. Er zijn binnen de droomwereld namelijk geen grenzen en in combinatie met een budget van 160 miljoen Dollar, kun je de film zo mooi maken als je wil. Inception ziet er dan ook gelikt uit.

Er wordt met allerlei ideeën gespeeld in de film. Dat maakt de film erg interessant en roept allerlei vragen op. Hoe weet je of je droomt of niet? In wiens droom zit je eigenlijk? Wat als je in iemands geest een overwerkt trauma tegenkomt? Hoe zorg je dat je weer wakker wordt? Wat als je de droom wereld leuker begint te vinden als de echte wereld? Al deze vragen komen langs en worden realistisch uitgewerkt. Ook wordt er gewerkt met dromen in dromen, dit zorgt er echter voor dat de film een beetje verwarrend word. Maar de film maakt indruk, in een tijd dat we toch behoorlijk wat gewend zijn.

 

James Bond-achtervolgingen

Toch bleef bij mij het idee hangen dat er meer ingezeten had. De special effectszijn prachtig, maar visueel is de film niet bijzonder. De scène waarin Cobb (Leonardo di Caprio) aan architect Ariadne (Ellen Page) uitlegt hoe de droomwereld in elkaar zit, is verbluffend mooi. Er wordt de verwachting gewekt dat er heel veel mogelijk is.

In de uiteindelijke droomwereld blijft er echter weinig van over. De droomwereld is eigenlijk gelijk aan de normale wereld. Er zijn wel een paar prachtige scènes, maar het geeft het gevoel alsof er niet genoeg geld was om meer te doen. Regisseur Nolan heeft zich voor de achtervolgingsscènes laten inspireren door bijvoorbeeld James Bond. Dat is goed te zien. Ik vind dit totaal niet in de film passen en dit irriteerde mij vooral. Als je diep in iemands droomwereld niet verder komt als een standaard sneeuwscooter achtervolging, getuigt dat voor mij vooral van gebrek aan inspiratie.

 

Trauma

Wat wel geslaagd is in de film, is het trauma waar hoofdpersoon Cobb mee worstelt. Hoe hij ook zijn best doet, steeds duikt zijn overleden vrouw weer op in zijn dromen. Deze verhaallijn is overtuigend en wordt diep uitgewerkt. Verder vind ik de symboliek in de film mooi. Als je de beginletters van de namen van de hoofdfiguren achter elkaar zet, vormen ze de zin ‘Dreams Pay’. Ook wordt er veel verwezen naar de Nederlandse kunstenaar M.C. Escher. Zijn optische illusies worden prachtig tot leven gewekt. Ook het veelvuldig gebruik van liften in de film heeft duidelijk een symbolisch karakter.

 

Conclusie

Inception is een intelligente, originele film. De cast speelt goed, maar staat duidelijk in dienst van het verhaal en de special effects. Maar wat voor mij toch vooral blijft hangen is het gevoel dat er meer in had gezeten.