Plot

Tris krijgt het steeds moeilijker, ze is op zoek naar antwoorden en bondgenoten in het futuristische Chicago. Samen met Four en nog een paar andere zijn ze op de vlucht voor Jeanine, de leider van de factie Eruditie. Tris probeert erachter te komen waarom haar ouders zich hebben opgeofferd en waarom de leiders van Eruditie hen proberen tegen te houden. Tris probeert zichzelf te vergeven voor de keuzes die zij in het verleden heeft gemaakt. Ondertussen probeert zij haar geliefden te beschermen. Langzamerhand komen Tris en Four erachter wat het doel is van hun bestaan.

 

Insurgent: Een onverwacht succes

Tegenwoordig is het niet gek meer dat boekverfilmingen van jongerenboeken verschijnen op het witte doek. Films als The Hunger Games (2012), The Maze Runner (2014) en Twilight (2008) zijn nog maar een paar voorbeelden van deze trend. The Divergent Series past prima tussen deze stroom van films. Eén nadeel van deze trend is dat er veel overeenkomsten zijn te ontdekken tussen de films. Originaliteit is dan ook vaak ver te zoeken. Daarnaast wordt het steeds moeilijker om de kijker te vermaken en voor sommige zijn de films al niet meer interessant. Dit jaar verscheen Insurgent, het tweede deel van The Divergent Series. Onze verwachtingen waren laag, aangezien dit de zoveelste jongeren film was. Ondanks de lage verwachtingen, verrast de film en heb ik erg genoten van dit tweede deel. Laten we eens kijken wat deze film zo goed maakt.

 

Spanning en Sensatie

Vanaf het begin wordt je gelijk al meegesleept in het verhaal. Tris, Four en nog een paar andere zijn op de vlucht voor de leider van Eruditie, Jeanine en zijn belandt bij de factie Vriendschap. Door middel van nachtmerries wordt de kijker nog even op de hoogte gebracht over wat er in deel 1 is gebeurd. Dit is trouwens niet erg origineel, want in veel Hollywood films wordt dit gebruikt. Nu we weer even bij zijn, kunnen we verder met het verhaal. Nog voordat we kunnen wennen aan de vriendelijke sfeer in Vriendschap, worden Tris en de andere vluchtelingen opgejaagd door een stel losgeslagen Onverschrokkene, in opdracht van Eruditie. Een heftige schietpartij en achtervolging volgt. Als kijker wordt je hierdoor gelijk verrast. Dit is wel wat anders dan in deel 1, waar het eeuwen duurde voordat er wat actie plaatsvond. Het begin is daarom sterk. De actie houd je scherp en je aandacht verslapt geen moment. De rest van de film blijft het spannend. Er zijn veel actie scènes, maar dit is niet vervelend. Het kijkt juist wel lekker weg.

 

Acteurs

De acteurs in Insurgent maken de film. Het hoofdpersonage Tris, gespeeld door Shailene Woodley, wordt goed neergezet. Tris heeft moeite met haar verleden en de keuzes die zij heeft gemaakt. Zij worstelt met zichzelf. Woodley weet als geen ander deze zoektocht naar zelfvergiffenis in beeld te brengen. Daarnaast komt zij geloofwaardig over als de sterke vrouw die de wereld moet redden. Wat deze film bijzonder maakt zijn ook de sterke bijrollen. Miles Teller als Peter, zorgt er met zijn droge opmerkingen voor dat je wel moet lachen. Hij is dan ook goed gecast. In de verschillende facties zien we ook talent terugkomen. Kate Winslet is meedogenloos als factieleider van Eruditie en Octavia Spencer straalt rust en vrede uit als factieleider van Vriendschap.

 

Kritiek

Het kan niet anders dan The Divergent Series te vergelijken met The Hunger Games. Er zijn gewoonweg te veel overeenkomsten. Een futuristische wereld die gered moet worden door een jonge vrouw, dictatorschap, verdeling van de samenleving en een post traumatische stress stoornis, zijn over het algemeen wel de grootste overeenkomsten. The Hunger Games was eerder, dus qua originaliteit scoort The Divergent Series niet hoog. Daarnaast vind ik zelf persoonlijk The Hunger Games beter, maar dat is ook een kwestie van smaak.

 

Voor fans van de boeken van Veronica Roth kan Insurgent nog weleens een tegenvaller zijn. Over het algemeen volgt de film het boek niet op en zijn er cruciale punten waarop de film afwijkt van het boek. Wat wel gezegd moet worden is dat het wel handig is om de boeken gelezen te hebben, want soms is de film onduidelijk. Het verhaal gaat erg snel en alle facties volgen elkaar in rap tempo op. Dit kan soms verwarrend zijn. Hetzelfde geldt voor de simulaties. Net als in deel 1 worden ook hier weer simulaties gebruikt. Als kijker kan dit verwarrend zijn, want je weet niet goed wat nou echt is en wat nep.

 

Conclusie

Al met al is Insurgent een lekkere wegkijk film. Er zit genoeg actie in en de film entertaint. Het plot is niet diepgaand, maar dat geeft niet. Er zitten genoeg verrassingen in de film en dat maakt een hoop goed. Insurgent is zeker geen standaard tussendeel, maar speelt in op de nieuwsgierigheid van de kijker. Aan het einde ben je zeker weten benieuwd naar het volgende deel. En dat zijn we, daarom krijgt Insurgent van ons een zeven.