Plot

Een straatmuzikant leert een jonge vrouwelijke immigrant kennen. Beide hebben een enorme passie voor muziek en besluiten samen om een album op te nemen.

 

Recensie: Onverwacht diamantje

Bij een musical film denk je aan personages die uitbarsten in gezang, dansende figuren en veel bombarie. Niets van dit alles is terug te zien in de musical Once van regisseur John Carney. Deze Ierse film werd gemaakt met een klein budget van 180.000 euro. Met zo weinig geld is het een hele kunst om een goede film te produceren. Toch slaagt Carney erin om een film te maken die je diep in je hart raakt. Once is een onverwacht diamantje, die je als filmliefhebber niet kunt missen. 

 

De ontmoeting

De hoofdpersonages in Once hebben geen naam. De mannelijke protagonist is een straatmuzikant en zijn tegenspeelster is een arme immigrant. De twee ontmoeten elkaar op straat, terwijl de straatmuzikant een gepassioneerd lied zingt over zijn ex. De jonge vrouw is erg onder de indruk van het gezang en vraagt brutaal naar de geschiedenis van het lied. Ongemakkelijk en geïrriteerd antwoordt hij haar. Als blijkt dat de straatmuzikant stofzuigers repareert, vraagt de jonge vrouw of hij haar stofzuiger wilt maken. Na aandringen van haar wil hij dat doen. De twee blijken allebei een passie voor muziek te hebben en na de eerste ontmoeting, klikt het toch. Een liefdesverhaal lijkt te beginnen, maar niets is minder waar.

 

Kippenvel

Wat de film zo mooi maakt zijn toch echt de bijzondere nummers. Het nummer “Falling Slowly”, het eerste duet in de film, is prachtig en zorgt zelfs bij de niet musical fan voor kippenvel. Vanaf dat moment sta je op scherp en kun je niet wachten tot het volgende nummer. De liedjes zijn oprecht, ontroerend en spelen in op je gevoel.

 

Realisme

Peperdure camera’s worden niet gebruikt in Once. Nee, de rolprent werd gefilmd met een digitale camera. En dat is terug te zien. Hand-held camera shots overheersen het beeld. Ook zien we veel schokkende en wazige beelden. De film wordt hierdoor realistisch en authentiek. Daarnaast worden de hoofdpersonages gespeeld door Glen Hansard  en Markéta Irglová. Beide zijn muzikanten in het echte leven en hebben weinig ervaring als acteurs. Ook dit draagt bij aan het realisme in de film.

 

Conclusie

Once valt niet binnen een bepaald genre, maar dit maakt de film zo uniek. Het is geen alledaagse musical en ook geen typisch liefdesverhaal. De sing and song writer nummers zorgen voor een intieme filmbeleving. Ondanks het kleine budget is het resultaat groots. Een fantastische film, die iedereen moet hebben gezien. Daarom krijgt Once van ons een negen.