Plot:

Ayoub is een Marokkaanse jongere die opgroeit in het criminele deel van Amsterdam-Noord, maar hij is ook gewoon een puber die verliefd wordt op het mooiste meisje uit de buurt – Laura. Laura gaat alleen al met de gekste crimineel en Ayoub moet alles geven om haar hart te veroveren.

 

Recensie: Een nachtmerrie in Noord

Het leven van een Marokkaanse tiener in Amsterdam-Noord is niet eenvoudig. Dat merken we al snel als we het leven van Ayoub volgen in de film Prins. Tussen de jongeren van de buurt heerst een keiharde, hiërarchische cultuur en Ayoub wordt uitgescholden, bespuwd en bedreigd. Zijn gezinssituatie is niet veel beter. De vader van Ayoub is drugsverslaafd en zijn moeder doet haar best om hem liefde te geven, maar is zelf depressief en meer bezig met het vinden van een andere man. Tot overmaat van ramp ziet het meisje op wie hij verliefd is hem niet staan.

 

Het lijkt Ayoub allemaal niet te interesseren. Hij kauwt nonchalant op zijn zonnepitten en er is weinig emotie zichtbaar. Deze houding wordt benadrukt door de surrealistische sfeer die de debuterende regisseur Sam de Jong de hele film vasthoudt. De gebeurtenissen zijn hard, maar de emotie lijkt niet helemaal over te komen. We ervaren als kijker wat Ayoub in zijn leven ervaart. Toch zien we onderhuids de spanning opbouwen bij de jonge Marokkaan en we snappen al snel dat deze spanning er uit zal gaan komen. Sam de Jong weet dit allemaal prachtig over te brengen en de overwegend jonge acteurs spelen fantastisch. De humor ontbreekt ook niet, al is het subtiel. De jonge vriendengroep van Ayoub met hun zwaar Amsterdams en Marokkaans accent werken op de lachspieren en je begint om hen te geven. Het is tuig, maar wel op een vrolijke manier. In tegenstelling tot de ‘bad guys’ in de film: geweld en drugshandel zijn aan de orde van de dag en je begrijpt de verlokkingen van de jeugd naar het grote geld en de mooie spullen.

 

Vlekkeloze montage

De muziek en de video-montage in de film zijn ijzersterk. Een schoolvoorbeeld van hoe deze technieken kunnen bijdragen aan de intensiteit van de film. De hele film voelt als een soort droom waaruit je wakker wilt worden. Nergens voelt het geforceerd aan en de verschillende manieren van filmen en verbeelden lopen vlekkeloos in elkaar over. Hierdoor blijft het verhaal je aangrijpen en word je nergens wakker geschud uit deze nachtmerrie. Alleen aan het einde kun je ademhalen, was het misschien toch allemaal een droom?

 

Conclusie:

De eerste lange speelfilm van regisseur Sam de Jong komt binnen en blijft hangen. De jonge hoofrolspelers brengen het verhaal over vriendschap, familie en de verlokkingen van de criminaliteit sterk op de kijker over. De onderwerpen zijn realistisch en actueel. Hoeveel van deze Marokkaanse jongeren ontsporen er tegenwoordig niet onder vergelijkbare omstandigheden? Het voelt ook als waarschuwing om deze groep niet gelijk aan de kant te zetten als kansloos. Het einde voelt iets teleurstellend, maar misschien is dit ook wel de bedoeling van de regisseur geweest. Verder is deze film een absolute aanrader voor de filmliefhebber. Een 7,5 van ons voor deze Nederlandse productie.

 

Nu verkrijgbaar op DVD en Blu-ray.