Plot

Hoofdpersoon is de stad Sin City: De stad van keihard geweld, liefdeloze seks, meedogenloze wraak en mateloos drankgebruik. De stad die zijn eigen rechtssysteem heeft en waar de politie niets te zeggen heeft. We volgen de inwoners, ieder met zijn eigen verhaal. Marv heeft zijn pillen weer eens niet ingenomen. Dat betekent dat hij ergens wakker wordt en er waarschijnlijk bloed aan zijn handen kleeft. Stripper Nancy lijdt onder de dood van vriend Hartigan. Zij wordt verscheurd door verdriet en wil wraak. Johnny is een gokker die niet kan verliezen, maar dat heeft ook zijn keerzijde. Dwight is een privédetective die zijn geld verdient door overspelige mannen te fotograferen terwijl zij vreemdgaan. Hij heeft alleen één zwakke plek, voormalig geliefde Ava. Sin City gaat weer slachtoffers maken.

 

Recensie: 9 jaar later, terug naar Sin City

Sin City sloeg in 2005 in als een bom. Op niet eerdere vertoonde manier werd een comic verfilmd en vooral liefhebbers stonden te juichen. Regisseur en tekenaar Frank Miller wilde zo dicht mogelijk bij de originele strip blijven en dat was gelukt. Resultaat was een keiharde, ontoegankelijke misdaadfilm vol expliciete seks en geweld. Niet voor de tere zieltjes dus. Dit verkleinde zijn publiek. Maar ook de niet-comic liefhebber wilde deze revolutionaire film zien. Voor hun door de jaren heen afstompte film-emoties, was dit weer een film waar je naar toe moest om weer echt gechoqueerd te worden. En af en toe willen we dat toch allemaal.

 

Helaas heeft dit tweede deel te lang op zich laten wachten. Onderhand zijn onze zieltjes verder afgestompt en zelfs alle ellende en seks die in deze film voorkomen kijken we redelijk makkelijk weg. Hulp hierbij is ook dat de volledige film weer in zwart wit (met af en toe wat strategisch geplaatste kleuren) is gefilmd, trouw aan de strip. Hierdoor komt het allemaal iets minder hard binnen. De impact van deel 1 is weg en waar we naar kijken is een ‘gewoon’ vervolg. Voordeel hierbij is wel dat je meer ruimte hebt om het verhaal te volgen, en dat zit goed in elkaar. Waar in deel 1 de verschillende verhaallijnen nog werden afgesloten met een irritante eigen aftiteling, wordt dit in deel 2 weggelaten. Dit zorgt ervoor dat je de film meer als één geheel kan zien en dat je lekker in het verhaal blijft.

 

Vrouwvriendelijke film

Je zou het niet zeggen met al het naakt en het misbruik van vrouwen in de film, maar eigenlijk is Sin City een zeer vrouwvriendelijke film. De vrouw wordt, nog meer als in deel één, gezien als duidelijk sterker dan het mannelijke geslacht. De mannen lopen vooral hun geslachtsdeel achterna en op het moment dat ze in de macht van één van de vrouwen zijn, doen ze werkelijk alles. Als een onverlaat het waagt om een vrouw te misbruiken, ontloopt hij zijn straf niet. Niet door een slap rechtssysteem, waardoor de dader na een aantal jaar weer gezellig verder kan met zijn praktijken. Maar de daders worden vakkundig op een pijnlijke manier omgebracht of aan de schandpaal genageld. Voorbeeld hiervan is de meedogenloze Marv die iedereen schrik aanjaagt. Over stripper Nancy praat hij als zijn ‘zusje’, die hij eigenlijk niet kan zien strippen. Als hij lucht krijgt dat zij slecht behandeld is door een man, zint hij gelijk op wraak. Ook is gevaarlijke dame Ava (de Franse actrice Eva Green) veel in kleur in beeld, met felgroene ogen. De zwart witte mannetjes om haar heen steken daar maar schril bij af. Zij is vooral naakt in beeld, maar altijd op een prachtig gefilmde manier. De girls of Old Town (het diepste deel van Sin City) tenslotte, is weer een keiharde knokploeg die mannen bij bosjes in mootjes hakt.

 

Acteurs

Buiten de acteurs uit deel 1 komen in ‘A Dame to Kill For’ ook een aantal nieuwe namen voor. Joseph Gordon-Levitt speelt als de charmante gokker Johnny een leuke rol. Ik vond het even moeilijk om hem in een film als Sin City te zien. Hij heeft voor mij toch een beetje het ‘ideale schoonzoon’-imago. Netjes geschoren, charmant en galant. Toch was ik dat gevoel snel kwijt in zijn rol als 'Johnny die het gokken niet laten kan'. Daarbij heeft hij ook bewezen een ‘foute rol’ aan te kunnen, bijvoorbeeld als seksverslaafde spierbundel in Don Jon (2013). Lady Gaga speelt een kleine rol, maar één die mij nog even bleef achtervolgen. Ze zet een Amy Winehouse dubbelganger neer waar je bang van wordt. Uiterlijk en stem zijn identiek aan de te jong overleden jazz-zangeres.

 

Conclusie

Er is genoeg kritiek natuurlijk op deze film. Maar dat krijg je als je geen concessies doet met het originele, ontoegankelijke stripverhaal. Weinig menselijkheid in de karakters, verheerlijking van geweld, enzovoort. Maar iedere liefhebber zal het met mij eens zijn, dat Frank Miller een held is. Omdat hij weigerde een slap aftreksel van zijn comic te maken om de leeftijdsgrens naar beneden te krijgen en meer geld in het laadje te brengen. Dit gebeurt voor mij te veel in Hollywood. Sin City: a dame to kill for is misschien meer van hetzelfde, maar een film hoeft niet altijd vernieuwend te zijn om een goed vervolg te zijn. Het nieuwe is eraf, maar daardoor zit je meer in het verhaal. En dat zit perfect in elkaar, de meerdere verhaallijnen (gebaseerd op meerdere verschillende strips van Sin City) lopen vloeiend in elkaar over en raken elkaar regelmatig. Er zijn genoeg verwijzingen naar deel 1. Geen menselijke karakters, weinig realisme, maar daarvoor moet je toch echt een andere film kiezen. De Sin City tweeling is pure kunst en het liefst zou ik deze films thuis aan mijn muur hangen.