Plot:

China, 9e eeuw, Tang Dynastie. Generaalsdochter Nie Yinniang wordt op 10-jarige leeftijd ontvoerd door een Taoïstische non, die haar introduceert in de oosterse vechtkunst en transformeert in een meedogenloze moordenaar, met als doel het elimineren van wrede en corrupte lokale bestuurders. Na 13 jaar ballingschap wordt de jonge vrouw geconfronteerd met haar ouders, haar herinneringen en lang onderdrukte gevoelens. Daarbij heeft ze de opdracht gekregen haar neef te vermoorden. Nie Yinniang moet kiezen: blijft ze loyaal aan haar meesteres of redt ze de man van wie ze houdt?

 

Recensie: Een oogstrelend, 9e eeuws, kort verhaal

Regisseur Hou Hsiao-Hsien heeft een indrukwekkende staat van dienst. De 69-jarige Chinese regisseur is regelmatig in de prijzen gevallen en vooral de film Three Times (2005) maakte internationaal indruk. The Assassin past goed in deze rij, niet in de minste plaats omdat de film de prijs won voor beste regie op het filmfestival van Cannes vorig jaar. Voor deze film nam Hsiao-Hsien als basis een kort verhaal zoals ze in China in de 9e eeuw vaker werden geschreven. Dit werkte hij op het witte doek uit tot een prachtig en ingetogen drama. Er zit niets in The Assassin wat er niet in hoort te zitten. Maar het historische drama blinkt uit in zijn eenvoud. Weinig muziek, veel stiltes, geen uitvergrote emoties. Voor een door Hollywood geïndoctrineerde filmkijker een saaie film. Maar voor wie breder kijkt als wat Amerika ons voorkauwt, een absoluut kunstwerk van 106 minuten. Geen minuut te kort en geen minuut te lang. Over ieder detail is nagedacht en heeft de regisseur er voor een reden ingestopt. Doordat de bombastische en overdreven emoties ontbreken, krijg je ook de ruimte om op de details te letten. Voor wie deze moeite neemt en het geduld heeft, wacht een prachtige film.  Een film die thuishoort in de bioscoop en op je tv-scherm al zijn kracht verliest.

 

Chang Chen en Shu Qi

De twee hoofdrollen zijn weggelegd voor twee acteurs met wie Hou Hsiao-Hsien al eerder samenwerkte. Zelf vertelt hij dat het voor hem meer voelde als het uitzoeken van een dochter en een schoonzoon als het uitzoeken van twee acteurs. De persoonlijkheid van de acteurs is voor hem enorm belangrijk. Hsiao-Hsien vertelt: ’Het zijn twee prettige mensen om mee samen te werken, fijne persoonlijkheid, gewoon gebleven en los van sterallures.’ Dit terwijl de twee internationaal ook al hun voetsporen hebben achtergelaten. Chang Chen is bekend uit bijvoorbeeld Crouching Tiger, Hidden Dragon (2000) en Shu Qi speelde vorig jaar nog een rol in The Transporter. Een film trouwens die haar acteertalenten geen recht aan doet. De vrolijke actiefilm speelt zijn een Aziatische Fam Fatale misschien op een sterke manier, zie is in staat veel diepere rollen te vertolken. Dat zien we in The Assassin duidelijk. Op een kleine manier laat zij de worsteling van haar personage zien die opgeleid is tot een meedogenloze moordenaar, maar haar gevoelens niet opzij kan zetten.

 

Conclusie:

Als je een bijna 70-jarige regisseur bent en al een degelijke rij met prachtige films hebt gemaakt, durf je risico’s te nemen. Deze eerste ‘Wuxia’ (hier meer bekend als de Kung Fu-film) van Hou Hsiao-Hsien heeft zijn grootste budget ooit. In plaats van op veilig te spelen, durft de regisseur risico’s te nemen en dat zien we terug. Hierdoor krijgt je als kijker een film voorgeschoteld die weliswaar geen hapklare brok is, maar wel van ongelofelijke schoonheid, als je het weet te waarderen. De film is niet ingewikkeld, maar juist briljant door zijn eenvoud. Een dikke, vette 9 voor dit schitterende, historische, korte verhaal.