Plot

In een futuristisch Noord Amerika bestaan er 12 districten. Katniss Everdeen, uit district 12, biedt zich aan als vrijwilliger voor de 74ste keer van de Hongerspelen. Een evenement dat is georganiseerd door de president van Panem om de pijnlijke geschiedenis te herdenken. Tijdens de Hongerspelen nemen 24 jongeren het tegen elkaar op. Eén winnaar blijft over en de rest gaat dood. 

 

 

 

                                     Recensie: Een dodelijk spel

Tegenwoordig worden tienerboeken in een rap tempo verfilmd. Films als Harry Potter en Twilight lieten zien dat deze formule succesvol is. Na deze reeksen, was het wachten op een nieuw kassucces. The Hunger Games was de film waar iedereen op zat te wachten.  Een film gebaseerd op de populaire boeken van Suzanne Collins. 

 

Originaliteit

Het verhaal speelt zich af in een futuristisch Noord Amerika (Panem genoemd) dat is onderverdeeld in 12 districten. Elke district moet elk jaar meedoen aan de Hongerspelen. Een evenement georganiseerd door de rijke mensen uit Panem  om een opstand tegen the Capitol te herdenken.  Van elk district moeten een jongen en een meisje tussen de leeftijd 12 en 18 strijden in een arena. Dit is een spel op leven en dood. 24 deelnemers doen mee en één daarvan zal overleven en wordt de winnaar. Het zusje van Katniss Everdeen wordt gekozen voor district 12. Katniss neemt vrijwillig haar plaats in en moet samen met Peeta (de jongen voor district 12) meedoen aan de Hongerspelen.  Samen proberen ze te vechten voor hun leven. Het verhaal van The Hunger Games is origineel. Dit hebben we binnen Hollywood nog niet eerder gezien. In de Japanse cinema  daarentegen kwam in 2000 de film Battle Royale uit. Hierin wordt een soortgelijk verhaal verteld, waar kinderen gedwongen worden elkaar uit  te moorden. Ondanks dat deze film lijkt op The Hunger Games zijn er genoeg verschillen te ontdekken en verliest de film niet aan originaliteit.

 

Alles kan op televisie

Reality TV is snel en makkelijk gemaakt. In The Hunger Games staat dit centraal. Het hele evenement van de Hongerspelen wordt uitgezonden op televisie. Op deze manier kunnen de districten de Spelen volgen. Presentator Ceaser Flickerman houdt de iedereen goed op de hoogte en vertelt alles in geur en kleur over de deelnemers. Door het televisieprogramma leren wij als toeschouwer ook veel. Niet alleen worden de deelnemers voorgesteld, maar komen we er ook achter wat de kanonslag betekent en wat tracker jackers zijn. Hierdoor leren we op een speelse manier steeds een beetje meer over het aparte leven in Panem. Hoe televisie wordt gebruikt in The Hunger Games draagt een boodschap uit.  Reality TV is vaak lage entertainment en is een medium waar alles kan. In het geval van The Hunger Games gaat dit zelfs zo ver dat mensen genieten van een moordpartij op tv. Deze kritische kant wordt helaas niet goed uitgewerkt. Dit is jammer, want het had de film meer diepgang kunnen geven.

 

Minpuntjes

The Hunger Games is een goede film, maar ook hier zijn een aantal kritiekpuntjes. Wat opvalt is het gemak waarmee Katniss weet te overleven in de arena. Iedereen vecht voor zijn leven en moord in het rond. Katniss dood maar één jongen dood  en dat is uit zelfverdediging. Uit zichzelf moord zij niet, dit is niet erg geloofwaardig, aangezien iedereen vecht voor zijn leven.  Natuurlijk begrijp ik dat de makers sympathie willen oproepen voor Katniss en dat ze haar niet als een moordmachine willen afschilderen, maar het was leuker geweest als zij ook haar handen vuil had moeten maken.  Een ander punt is dat Katniss meerdere keren gered wordt door andere deelnemers uit de arena. Als Katniss het echt moeilijk krijgt, is er wel iemand die zich voor haar inzet. Hierdoor worden de spannende momenten ondermijnd en blijft de film mat. De personages  Peeta en Katniss  worden goed uitgewerkt en je leeft gedurende de film helemaal met ze mee. Wat jammer is dat we weinig informatie krijgen over de andere deelnemers. Door het gebrek aan informatie is het moeilijk met ze mee te leven. En als ze dan bij bosjes vermoord worden vind je dat als kijker niet erg. Met uitzondering van het meisje Rue.

 

Tegenstellingen

De film legt erg de nadruk op het verschil tussen arm en rijk. De mensen in the Capitol leven in luxe en de mensen in de districten leven in grote armoede.  Dit is terug te zien in de kleding. In het rijke gedeelte van Panem draagt iedereen extravagante  kleding en in de districten dragen ze sombere, grauwe kleren. Kleur speelt hier een belangrijke rol bij. In de districten overheersen de donkere en kille kleuren, deze verwijzen naar de armoede en in the Capitol overheersen de heldere en felle kleuren, deze verwijzen naar de luxe.

 

Rollen

Jennifer Lawrence laat in The Hunger Games zien dat zij op het grote filmdoek thuishoort. De film was haar eerste grote Blockbuster. Haar sterke performance maakt de film. Zij speelt uitmuntend als zelfverzekerde, eigenzinnige jonge meid die met haar grote mond toch nog ervoor zorgt dat mensen haar leuk vinden.  Haar tegenspeler Josh Hutcherson kan nog van haar leren. Zijn rol als Peeta is niet erg overtuigend. Als kijker heb je vooral medelijden met hem en irriteer je je geregeld aan zijn slappe houding. Woody Harrelson, als Haymitch, zorgt met zijn droge humor voor de komische noot. Dit werkt  als goede afwisseling, want het verhaal is op zichzelf erg serieus. 

 

Conclusie

The Hunger Games is zeker een aanrader. Er zit genoeg spanning in het verhaal  en het is origineel. De sterke performance van Jennifer Lawrence zorgt er ook voor dat de film hoog scoort. De film is onderdeel van een trilogie.  Naast deel 2 wordt deel drie in twee aparte films uitgebracht, dus dit betekent nog veel kijkplezier. Wij geven de film een 7,5