Plot

Becca en Tyler gaan logeren bij opa en oma, Pop Pop en Nana. Het oudere echtpaar is dolblij dat de kleinkinderen voor het eerst blijven slapen. Al snel blijken ze echter vreemde gewoonten te hebben. Oma rent schreeuwend door het huis als het donker is en opa spaart gebruikte incontinentie luiers in de schuur.

Recensie: Luguber logeerpartijtje

De grootste valkuil van horrorfilms is dat zij niet origineel zijn. Velen hebben exact dezelfde opbouw en het is dan ook moeilijk om uit een griezelvaatje te tappen waar nog geen voorloper van is. The Visit komt met een plot waar gek genoeg nog weinig gebruik van gemaakt is. De spanning moet komen van een opa en oma die duistere geheimen hebben. En dit werkt in The Visit. Als je deze film kijkt, verbaasd het je dat het niet veel gebruikt is. Het idee wordt fris en origineel uitgewerkt en vooral oma is toch wel engste van de twee. Ze heeft last van dementie en vooral na 21:30u is ze volledig van de wereld. Reden dat de twee kleinkinderen na deze tijd op hun kamer moeten blijven. Becca is echter bezig met het maken van een documentaire en is nieuwsgierig genoeg om op onderzoek uit te gaan. Dat is natuurlijk een slecht plan, weten we al uit het horrorgenre.

Handheld Horror

Het gebruik van de handheldcamera in een horrorfilm bleek sinds The Blair Witch Project een gouden greep. Het gevoel ‘dat je er bij bent’ gecombineerd met vage donkere beelden en schuddende camera’s geeft de kijker een extra belevenis. Met wisselend succes is dit idee hierna vele malen gekopieerd en in The Visit gebeurt het succesvol. Becca interviewt een aantal keer de familieleden en stukje bij beetje komen we er achter dat er veel niet klopt en dat er verborgen pijn zit. Ondertussen proberen opa en oma het krampachtig gezellig te houden, maar falen daar steeds jammerlijker in.

Jong en fris acteerwerk

De twee jonge hoofdrolspelers Olivia DeJonge en Peter McRobbie acteren vrij en ongedwongen en hebben duidelijk talent. Becca (Olivia DeJonge) blijkt ook wat emotionele bagage te hebben en dat weet de jonge actrice overtuigend te brengen. Tyler heeft smetvrees en rapt zich met vage teksten door de film heen. Vooral zijn laatste rap is ronduit verontrustend. Nana en Pop Pop, gespeeld door Deanna Dunagan en Ed Oxenbould, zijn de twee oudjes waar je al snel de kriebels van krijgt. Vooral Nana is behoorlijk de weg kwijt en zorgt dan ook voor de meeste schrikeffecten. Je wordt als kleinkinderen toch niet vrolijk als grootmoeder in haar blote kont door het huis rent.

Conclusie

The Visit is geen film van wereldklasse, maar binnen het platgetreden horrorgenre een knap bedachte en gemaakte film. Het is eigenlijk ook meer een thriller als een horrorfilm. Buiten het originele plot zijn er genoeg elementen die hem 90 minuten spannend houden. Goede keuze, want langer had hij ook niet moeten zijn. Grootouders die tijdens een logeerpartijtje duistere geheimen blijken te hebben is een niet veel genomen afslag in horrorland. En van mij mogen er meer films rond dit thema komen. Een 7 in ieder geval voor The Visit.